Van alle groepen die furore maken in het hippe acid folk genre is Espers uit Philadelphia de meest traditionele. De groep rond zanger en songschrijver Greg Weeks debuteerde in 2004 met een titelloos album, dat goed bleek aan te sluiten bij de trend die reeds was ingezet door gelijkgestemde zielen als CocoRosie, Devendra Banhart en waartoe ook een groep als Akron/Family behoort. De muziek van Espers doet sterk denken aan de pastorale folkrock van Fairport Convention en Pentangle, maar heeft ook de nodige psychedelische invloeden. Het tussendoortje Weed Tree (2005) was gevuld met zowel stokoude traditionals als meer recente doch obscure covers van o.a. Nico en Blue Öyster Cult. Espers II gaat verder waar deel I stopte. De leadzang wordt nu vrijwel uitsluitend verzorgd door de twee dames van de groep, Meg Baird en Brooke Sietinsons. Waar het debuut een lieflijke, evenwichtige indruk maakte met af en toe een schurende dissonant, zijn de verhoudingen ditmaal omgedraaid. Espers verkent op haar tweede album naar hartelust haar muzikale grenzen, met een donker, bezwerend album als resultaat. (MS)