We kennen Tsjaikovski als de componist van balletten, symfonieën en dat ene pianoconcert. Tsjaikovsky's catalogus telt slechts 6 kamermuziekwerken, maar onbelangrijk is dit kleine oeuvre allerminst. Het Derde Strijkkwartet uit 1876 doet geen enkele poging (hoe anders dan bij het daarvoor geschreven Eerste Pianoconcert) het publiek te behagen. De muziek werd geschreven ter nagedachtenis aan Ferdinand Laub, de violist die meegespeeld had in Tsjaikovski's eerste beide kwartetten. Centraal in het Derde Kwartet is het Andante funebre e doloroso, waarvan het grimmige tweede akkoord de sfeer bepaalt. Maar ook de inleiding van het openingsdeel refereert aan de ritmes van een treurmars. De finale is echter op een bijna liederlijke manier affirmatief, net als de finale van de Vierde Symfonie: uiteindelijk gaat het leven verder. (HJ)