Als acteur maakte hij furore in films als A Simple Plan, The Man Who Wasn't There en Love, Actually. Maar de ware liefde van alleskunner Billy Bob Thornton ligt in de rock-'n-roll. Zijn debuutalbum Private Radio uit 2001 werd redelijk goed ontvangen maar tijdens de concerten in Nederland ontpopte Thornton zich als een norse man die het al snel aan de stok kreeg met zijn publiek, dat niet stil genoeg naar zijn zin was. Zijn concert had verder te lijden aan een reeks flauwe en voor de hand liggende covers. Op zijn tweede album staan er ook een paar: Everybody's Talking van Fred Neil en Baby Can I Hold You van Tracy Chapman zijn te vaak uitgevoerd om nu nog te verrassen en Thornton is als zanger te beperkt om deze liedjes naar een hoger niveau te brengen. In zijn eigen werk overtuigt hij meer maar zijn maniertje om de melodie aan het eind van alle zinnen naar beneden af te buigen gaat naar verloop van tijd irriteren. Hoewel zijn rootsy muziek nu en dan op een prettige manier pretentieloos is, doet Billy Bob Thornton er verstandig aan zijn acteursloopbaan nog niet op te geven. (MS)