Tot 1995 stond de groep Pater Moeskroen vooral bekend als een vrolijke feestband. Met top 10-hits als Roodkapje en Hela Hola hadden de leden over werk niet te klagen. Toch wilden ze meer: meer raffinement in hun muziek en meer contact met het publiek. En die vonden ze in het theater. Na het theaterprogramma Psalmenstrand volgden Diddelidee!, Sprookjes, Heimwee en Niets Is Wat Het Lijkt. Theaterminnend Nederland sloot Pater Moeskroen in de armen vanwege de gelaagde teksten, de muzikale rijkdom en het plezier waarmee de band speelde. In Pater Moeskroens theaterprogramma en album Zee vertellen de bandleden over afscheid, vriendschap, vrijheid, heimwee en thuiskomst. De zee is het leidmotief. Stormachtige liederen, rustig kabbelende ballades en vrolijk deinende nummers wisselen elkaar af. De band maakt opnieuw indruk door de rijke en gevarieerde instrumentaties. Zo wordt in Laat Me Vrij gebruik gemaakt van onder andere panfluit, Spaanse gitaar, hammondorgel en contraritmisch handgeklap. Het is een heerlijk opzwepend lied waarmee het album, en weer een feestje, op waardige wijze afgesloten wordt. (CP)