De Oostenrijker Christian Fennesz werd met zijn cd Endless Summer (2001) een waar cultfiguur. Opmerkelijk, want Fennesz is een 'laptopmuzikant' die nou niet direct de meest toegankelijke muziek maakt. Hij experimenteert met minimalistische elektronica en ambient, waarin het bovenal draait om sfeer en niet om ritme of melodie, die dan ook spaarzaam aanwezig zijn. Toch slaagt Fennesz er wel in zijn muziek emotie en warmte mee te geven, reden voor de internationale pers om Endless Summer enthousiast te ontvangen. Ook zijn vierde studioalbum Venice (2004) heeft weer dit typische 'Fennesz-geluid', waardoor de luisteraar al zijn aandacht moet geven om de diepere lagen te kunnen ontdekken onder de breed uitgesponnen klanktapijten en krakende en pruttelende geluidjes. Tussen de instrumentale soundscapes is er een opvallende bijdrage van David Sylvian, die 'zingt' in het nummer Transit, een wederdienst voor Fennesz' productiewerk op Sylvians album Blemish. Door het abstracte niveau van Fennesz' muziek moet er tijd en geduld geïnvesteerd worden om Venice te leren waarderen maar het is zeker de moeite waard. (IV)