Het leven heeft Franz Berwald (1796-1868) niet bepaald toegelachen. Als jonge ambitieuze componist wist hij in zijn geboortestad Stockholm nauwelijks een voet aan de grond te krijgen en de jaren die hij in Berlijn en Wenen verbleef, brachten evenmin succes. Om brood op de plank te hebben, moest hij ander werk zoeken en zodoende leidde hij onder andere een glasfabriek en een zagerij. Het is achteraf moeilijk te begrijpen waarom Berwalds muziek zo moeizaam acceptatie vond. Zijn werk behoort tot het beste van wat de eerste helft van de negentiende eeuw muzikaal heeft opgeleverd: deze werken zijn melodieus, sprankelend, kleurrijk en sfeervol en stellen geen overdreven hoge eisen aan de spelers, zodat fatsoenlijke uitvoeringen ook al in Berwalds tijd goed mogelijk waren. Berwalds symfonieën worden verhoudingsgewijs nog het meest gespeeld; minder bekend zijn de hier opgenomen orkeststukken, die op de cd ongelukkigerwijze als 'Tone poems' worden aangeduid - die term is namelijk afkomstig van Richard Strauss. Het fraaist zijn 'Herinnering aan de Noorse bergen' en het 'Elfenspiel', maar ook de andere stukken maken dit een bijzonder aantrekkelijke cd voor liefhebbers van negentiende-eeuwse orkestmuziek. (JvG)