Het label Hyperion is naast de uitgebreide series 'The romantic piano concerto' en 'The romantic violin concerto' nu ook nog een reeks begonnen die gewijd is aan 'The romantic cello concerto'. Deze serie zal ongetwijfeld niet zo uitgebreid worden als zijn voorgangers, die beide inmiddels ongeveer dertig titels omvatten. De cello is nu eenmaal niet zo'n dankbaar solo-instrument als viool en piano, omdat het instrument door zijn relatief lage ligging snel overstemd wordt door het begeleidende ensemble. Dat neemt niet weg dat het hier om een prijzenswaardig initiatief gaat, dat prima duidelijk kan maken dat niet alleen Dvoraks Celloconcert de moeite waard is. Het origineelste werk op deze cd is de Symphonie concertante op.8 van George Enescu (1881-1955), waarin het ongebruikelijke begin opvalt: de cellist is als het ware enige tijd 'zoekende' naar zijn thema. Conventioneler, maar niet minder aantrekkelijk is het driedelige Konzertstück op.12 van Erno Dohnányi (1877-1960), een uit 1904 daterend werk dat in thematiek en harmoniek overduidelijk de invloed van Brahms verraadt. Datzelfde is grotendeels het geval bij het uit 1899 daterende Celloconcert op.20 van Eugen d'Albert (1864-1932). Als de resterende delen van deze reeks van dezelfde kwaliteit als deze eerste cd, dan hebben niet alleen muziekliefhebbers in het algemeen, maar vooral cellisten iets om met belangstelling naar uit te kijken. (JvG)