‘Ladies and gentlemen we got Blackstreet in the house tonight and they got a little something to say to you and it goes a little something like this’, klinkt het intro van Level II maar liefst drie keer achter elkaar, wat de indruk wekt dat we meer van hetzelfde kunnen verwachten. Inderdaad, de funky ritmes van Terry Riley zijn wederom met uiterste precisie in elkaar gezet en doen herinneren aan funkgrootheden als Zapp, the Commodores en the Brothers Johnson. De zangpartijen zijn zoals gebruikelijk heel degelijk en betrouwbaar, zonder dat er hele toonladders afgewerkt worden, een euvel dat menig r&b-nummer ondraaglijk maakt. Ook dit keer zijn de eerste zes nummers gereserveerd voor de meer funky, dansbare tracks, waarna de ballades over relaties en de problemen van het vreemdgaan bezongen worden. Een hit als No Diggity ontbreekt op deze cd, maar met Level II hebben Teddy Riley en Blackstreet weer een zeer degelijke cd afgeleverd. (AD)