Het is niet altijd eenvoudig om populaire muziek op waarde te schatten; zeker niet voor diegenen die publieksvriendelijkheid als verdacht beschouwen. Neem Tsjaikovsky: hij wist zijn publiek te betoveren met passie, hartstocht en heerlijke melodieën. Passie en hartstocht? Bah! Heerlijke melodieën? Jakkes! Maar dan de paradox: een uitgesproken romantiekhater als Stravinsky rekende nu juist Tsjaikovsky tot zijn grote voorbeelden. Neem de Vierde Symfonie waarin de componist met razernij en wanhoop lijkt uit te varen over zijn kort daarvoor mislukte verstandshuwelijk met Antonina Miljoekova. Deze bewonderaarster is er in de Tsjaikovsky-literatuur niet zo goed van afgekomen: ze zou de arme componist zo ongeveer verkracht hebben. In meer recente onderzoeken worden deze verdachtmakingen echter geweten aan de roddels waarmee de Tsjaikovsky-getrouwen van zich afbeten. Deze uitvoering met Iván Fischer zet in met een ietwat gekunstelde presentatie van het noodlotsmotief. Toch is dit een sterke uitvoering, die in de dramatische momenten veel vaart heeft en in de meer intieme momenten juist zeer gedecideerd klinkt. (HJ)