Hoewel Sjostakovitsj zich vaak als een meeloper gedroeg, moet zijn toonzetting van het gedicht Babi Yar toch als een daad van verzet worden beschouwd. De titel verwijst naar een ravijn buiten Kiev, waar in 1941 duizenden joden door de nazi's waren vermoord: een gebeurtenis die vanwege antisemitische sentimenten geen officiële erkenning kreeg van de Sovjetautoriteiten. Als een tweede Zola protesteerde de dichter Yevtushenko in 1961 met het gedicht Babi Yar tegen deze onverschilligheid. Sjostakovitsj, de meest vooraanstaande Russische componist van dat moment, besloot de zaak van Yevtushenko publiekelijk te steunen, hoewel de dichter inmiddels doelwit van een haatcampagne was geworden. De première van deze Dertiende Symfonie (waarin Babi Yar als eerste deel was opgenomen) in 1962 werd omringd door veelbetekenende incidenten: zo wilde Mravinsky het werk niet dirigeren, zo bleek tijdens de generale repetitie dat de bas er vandoor was, en zo werden Sjostakovitsj en Yevtushenko al snel na de succesvolle première gedwongen de tekst te kuisen. Pas na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kreeg Babi Yar een permanent gedenkteken in de vorm van een stenen menora. (HJ)