Het Britse trio Kosheen verwierf grote bekendheid met de eerste drum'n'bass-single Hide U. Hoewel het debuutalbum Resist (2001) veel meer stijlen bevatte, kreeg Kosheen al gauw het etiket drum'n'bass-act opgeplakt. Met het tweede album Kokopelli gaat dat echt niet meer op, want producers Darren Decoder en Markee Substance hebben de jungle volledig losgelaten, in plaats daarvan de gitaren opgepakt en een nieuw rockgeoriënteerd bandgeluid gecreëerd. Elektronica is nog wel te horen, maar van dance is eigenlijk geen sprake meer. Wat wel is gebleven is de zang van Sian Evans, die met haar stem de tracks moet dragen én maken. Dat lukt helaas niet altijd, want veel nummers klinken te slap en oppervlakkig om een blijvende indruk achter te laten. Het is vooral de eerste helft van de cd die lijdt onder dit euvel, maar gelukkig gaat het niveau met nummers als Coming Home, Ages en Recovery aan het einde wel omhoog. Kokopelli is hierdoor een wisselvallige gitaarplaat, maar het getuigt van lef om voor het 'moeilijke' tweede album de eerdere succesformule volledig te wijzigen.(IV)