Bonnie 'Prince' Billy of Will Oldham is het akoestische geweten van de alternatieve muziek. Een ongrijpbare artiest met (vaak humorvolle) teksten vol dood en incest en muziek, die (ook qua rammeligheid) teruggrijpt naar oude Amerikaanse blues- en folktradities. Voor de opnames van The Letting Go vertrok hij naar Reykjavik met onder andere drummer Jim White en zangeres Dawn McCarthy. Vooral de laatste drukt haar stempel op wat misschien wel Oldhams meest coherente album is. De sfeer is pastoraal en ditmaal nergens rammelig of lo-fi terwijl Oldhams klagerige mineurstem veelal wordt ondersteund door (naast het heldere stemgeluid van McCarthy) sfeervolle strijkers. De teksten vol oudtestamentische doem klinken poëtischer dan ooit en zijn ditmaal ontdaan van iedere vorm van zwartgallige joligheid. Oldham klassiekers zoals I See A Darkness of Death To Everyone ontbreken daardoor maar de twaalf nummers (plus een hidden track) van The Letting Go geven er niets dan onopgesmukte schoonheid en sereniteit voor in de plaats. (MR)