Het titelloze debuut van de Amerikaanse singer/songwriter Tracy Chapman uit 1988 was zo'n zeldzaam album waarbij alle puzzelstukjes in één keer op zijn plek vielen. De singles Fast Car en Baby Can I Hold You werden grote hits en de timide zangeres zag zichzelf, amper 24 jaar oud, op hetzelfde podium staan als 10.000 Maniacs, Peter Gabriel en Sting. Met haar ingetogen sobere stijl was ze een frisse wind in de door grote producties gekenmerkte jaren tachtig. Na het snelle succes kwam de onvermijdelijke terugslag. Platen als Crossroads ('89) en Matters Of The Heart ('92) kregen goede kritieken maar verkochten steeds minder. Haar stijl was bij de eerste plaat al uitgekristalliseerd en op de platen die volgden was niet genoeg ontwikkeling te horen om dezelfde impact te hebben. Where I Live bewijst ten overvloede het talent van Tracy Chapman. Change en 3.000 Miles doen niet onder voor haar beste liedjes. Maar halverwege begint de verveling onvermijdelijk toe te slaan. Alle liedjes hebben hetzelfde trage tempo en melancholieke inslag. Mits met mate geconsumeerd biedt Where You Live echter de kwaliteit die we van Chapman gewend zijn. (MS)