Fritz Kreisler was ooit zo idolaat van Elgar ('de grootste levende componist... die iedereen overschaduwd') dat deze wel genoodzaakt was een concert voor de sterviolist te schrijven. In 1910 ging dit concert in première in Londen. Kreisler bleef het werk nadien spelen, maar veel plezier heeft Elgar daar niet van gehad. De violist begon coupures aan te brengen in de finale. Na verloop van tijd verdween het aan hem opgedragen concert van zijn repertoire; toenaderingen om het werk onder leiding van Elgar op te nemen ging hij uit de weg. Uiteindelijk nam Elgar het werk op met een nog zeer jonge Yehudi Menuhin. De partituur bevat een typisch Elgariaans enigma: 'Aquí está encerrada el alma de ...' ('Wie is deze ..., die hier in dit concert is gevat?') Waarschijnlijk gaat het om een vrouw die, net als Elgars echtgenote, Alice heette en die Elgar ook wel aanduidde als 'the Windflower'. Deze Alice Stuart-Wortley was de dochter van John Millais. Aan haar schreef Elgar brieven met opmerkingen als 'our concerto' en 'Windflower themes'. (HJ)