Een echte bluesman wordt alleen maar beter naarmate de jaren verstrijken. Buddy Guy is dik in de zestig maar klinkt anno 2003 vitaler dan ooit. Zoals de titel al aangeeft, profileert Buddy Guy zich op dit album vooral als zanger. Zelfs de hoge falsetto van Guy blijkt in Can't See Baby nog niets van zijn kracht verloren te hebben. Daarnaast is ook het nodige gitaarwerk te horen. Was op de voorganger Sweet Tea nog een smerig bluesrockgeluid te horen, ditmaal laat hij horen dat hij ook op de akoestische gitaar prima uit de voeten kan. Het album is opgedragen aan John Lee Hooker, wiens Crawling Kingsnake, Black Cat Blues en Sally Mae worden gecoverd, naast nummers van grootheden uit de blues als Willy Dixon, Son House en Skip James. Daarbij krijgt Guy de hulp van gerenommeerde instrumentalisten als drummer Jim Keltner en collega-gitaristen Eric Clapton en BB King. (MS)