Tussen alle Britse bandjes neemt Keane een opvallende plaats in. Het trio uit Hastings kiest namelijk in plaats van de gitaar voor de piano. Een opvallende en gewaagde keuze, maar wel een die goed heeft uitgepakt, gezien het enorme succes van Keanes debuut Hopes And Fears uit 2004. Het succes leverde Keane evenveel liefhebbers als haters op. Waar de eerste groep wegliep met de melodieuze en gevoelige liedjes van het drietal, kon de tweede groep niet genoeg gal spuwen over het brave imago en geluid van deze 'bedplassers'. Keanes tweede album Under The Iron Sea zal de twee kampen niet dichter bij elkaar brengen. Keane klinkt productioneel wat minder kaal en donkerder en er worden behoorlijke geluidsmuren opgetrokken. Ook wordt er flink met effecten gespeeld, zodat het soms zelfs lijkt alsof er wél gitaren gebruikt worden. Maar de basis daaronder is niet veranderd. En die basis, die vind je mooi of niet. (IV)