Met Let It Bleed (1969) bewezen The Rolling Stones dat de artistieke opleving van Beggars Banquet geen toevalstreffer was. De majestueuze opener Gimmie Shelter zet de toon voor een plaat die The Rolling Stones in absolute topvorm laat horen. De plaat biedt hun typische bastaardmengsel van Britse r&b, rock and roll, country, blues en soul, achteloos gespeeld zoals alleen de Stones dat kunnen. Voor het eerst zijn er sterke gospelinvloeden te bespeuren, zich vertalend in de extatische vrouwelijke zang (door Merry Clayton, een noviteit voor de band) in Gimmie Shelter en het koor van de euforische afsluiter You Can’t Always Get What You Want. Een meesterzet, evenals de prominente bluesharp van Mick Jagger die zich een virtuoos op het instrument toont. Andere hoogtepunten zijn de slepende Robert Johnson-cover Love In Vain, de alternatieve versie van de hitsingle Honky Tonk Women (Country Honk) en uiteraard de opener van kant b, het bluesrock epos Midnight Rambler, dat zou uitgroeien tot een onverwoestbare live favoriet. De geluidskwaliteit van deze hybride superaudio cd (ook af te spelen op gewone cd-spelers) is aanzienlijk beter dan de eerste persing. (MS)