De afgelopen jaren heeft Dulce Pontes zich ontwikkeld tot een unieke zangeres die uit duizenden te herkennen is. Ze verveelt nooit. Ieder album of concert is een ontdekkingsreis naar nieuwe, onverkende mogelijkheden van haar stem. De beroemde Italiaanse filmcomponist Ennio Morricone was reeds lang onder de indruk van de Portugese zangeres. In 1995 zong zij het lied A Brisa Do Coração voor zijn soundtrack van de film Sostiene Pereira. Toen reeds gaf hij te kennen graag een album met haar op te nemen. Pontes was in de wolken, maar kreeg van hem te horen dat ze moest wachten tot ze minstens 30 was. Nu geeft ze hem gelijk: '... ik had levenservaring nodig om in de muziek te komen, om het volledig te begrijpen; je kan alleen pijn uitdrukken als je pijn gevoeld hebt.' Op het album Focus zingt Pontes vijf liederen van Morricone die speciaal voor haar gecomponeerd zijn. Daarnaast zingt ze arrangementen van zijn beroemdste filmmuziek. Voor sommigen zal het wennen zijn. Pontes met haar opgeschroefde borststem klinkt niet zo engelachtig als de klassiek geschoolde zangeres van Once Upon A Time In The West of zo helder als Joan Baez in The Ballad Of Sacco E Vanzetti. Maar hoe vaker je de cd draait, hoe mooier die wordt. En van een lied als A Rose Among Thorns (The Mission) krijg je (als je eenmaal gewend bent aan een Engelstalige Pontes) nooit genoeg. (CP)