Til The Wheels Fall Off is het vierde album van singer/songerwriter Amy Rigby. Voordat ze soloplaten ging maken zat ze bij de groepen Last Roundup en The Shams. Haar eerste soloalbum had de titel Diary Of A Mod Housewife (1996) en geeft goed aan waar haar liedjes meestal over gaan: het leven als alleenstaande moeder of vrouw boven de dertig (inmiddels veertig), vol humor en met een op zijn minst cynische kijk op het leven. Ook op Til The Wheels Fall Off behandelt Rigby, met een stemgeluid dat soms een beetje aan Marianne Faithfull doet denken, weer deze onderwerpen op haar geheel eigen humoristische wijze, een titel als Are We Ever Gonna Have Sex Again? spreekt wat dit betreft boekdelen. Ze wordt begeleid door verschillende muzikanten uit Nashville, zoals Ken Coomer (Wilco), Duane Jarvis (Lucinda Williams) en Rick Plant (Buddy & Julie Miller). Amy Rigby overstijgt het soms ietwat gezapige rootsgenre en gaat dan meer de kant uit van alternatieve pop, zoals in het Believe In You met een mooie ‘backwards guitar’. Til The Wheels Fall Of is niet alleen geschikt voor de liefhebbers van bijvoorbeeld Lucinda Williams of Aimee Mann, maar ook voor iedereen die houdt van popliedjes die daadwerkelijk ergens over gaan. (IV)