In de Naxosreeks 'Great conductors' is ook plaats ingeruimd voor Vaclav Talich (1883-1961), hoewel zijn naam waarschijnlijk bij weinig liefhebbers van klassieke muziek een belletje zal doen rinkelen. Talichs reputatie is onlosmakelijk verbonden met het Tsjechisch filharmonisch orkest, zoals die van Mengelberg met het Concertgebouworkest. In 1919 werd hij de chef-dirigent van dit ensemble en maakte het tot een van de betere Europese orkesten. Helaas beging hij de fout om tijdens de Tweede wereldoorlog een aanbod van Goebbels voor een tournee door Duitsland aan te nemen, waardoor hij na de oorlog in Tsjecho-Slowakije lange tijd uit de gratie was. In zijn laatste jaren, toen hij verhoudingsgewijs veel opnamen maakte vergeleken met de vooroorlogse tijd, was hij als dirigent niet meer de oude. Wie deze opnamen uit de jaren dertig beluistert, zal wellicht eerst verrast zijn door de relatieve ingetogenheid en de bedachtzame tempi. Het is allerminst spetterend of spectaculair, maar bij nadere kennismaking blijken deze uitvoeringen zich vooral te onderscheiden door een onnadrukkelijke subtiliteit, die Dvoraks muziek niet alleen de nodige poëzie verschaft, maar ook zwier en ritmisch élan, zonder dat het ooit op spierballenvertoon uitdraait. Ingetogen meesterschap, kortom. (JvG)