In 1981 werd eindelijk de enige Symfonie van Edvard Grieg (1843-1907) ten doop gehouden. De late première was niet het gevolg van onterechte vergetelheid, zoals zo vaak in de muziekgeschiedenis, of het zoekraken van het manuscript. Integendeel, het werk was vergeten noch kwijt, maar al die tijd niet gespeeld door de opmerking die Grieg op het manuscript had geschreven: ‘Mag nooit uitgevoerd worden’. Grieg schreef deze Symfonie in de jaren 1863-1864 in opdracht van zijn toenmalige leermeester Niels Gade. In de daarop volgende jaren werden verschillende delen van dit werk uitgevoerd, en het lijkt erop dat Grieg tamelijk tevreden was met dit stuk. In 1867 hoorde hij echter op een concert een symfonie van Svendsen die zoveel indruk op hem maakte dat zijn gevoelens voor zijn eigen symfonie nogal bekoelden. Hij vond Svendsens symfonie een rijp meesterwerk, en daarmee vergeleken was zijn eigen stuk te duidelijk een oefening. Het herinnerde hem teveel aan, zoals hij het zelf zei, mijn ‘Schumann-periode’; zijn muzikale beginnersjaren, toen hij nog geheel onder Duitse invloed stond. Zodoende wilde Grieg zijn symfonie zelf met het stof der vergetelheid bestrooien. Gelukkig heeft hij nooit het manuscript vernietigd, want sinds dit stuk weer bekend werd, is het algemeen gespeeld en aldus kon deze symfonische schone slaapster, na uit haar slaap te zijn gewekt, aan een nieuw leven beginnen. Inderdaad blijkt het werk nog weinig te bevatten van Griegs latere nationaal-Noorse stijl, maar ontegenzeggelijk gaat het hier om een fraai en boeiend symfonisch werkstuk, geschreven met een flair die voor een twintigjarige componist bepaald uitzonderlijk genoemd mag worden. Het werk wordt op deze cd gecombineerd met Griegs Pianoconcert, dat, zoals bekend, nooit gebrek aan aandacht heeft gehad, en de boeiende, maar weinig bekende Concertouverture ‘In de herfst’ op.13, geschreven in 1866. Het Bergen Filharmonisch Orkest tekent onder Ole Kristian Ruud voor gedegen uitvoeringen. (JvG)