Het ware eerbetoon bestaat niet alleen uit het respecteren van de muziek maar ook van de geest er van. De cd So What van Eddie Henderson is één van de betere eerbetonen aan de in 1991 overleden trompettist Miles Davis. Omdat Henderson Davis persoonlijk gekend heeft aan het eind van de jaren vijftig, is hij sterk beïnvloed door zijn sound, stijl en manier van denken over muziek. Henderson wilde geen eerbetoon maken met slechts stereotiepe coverversies. Zodoende heeft hij de klassieke standaardnummers slechts vertrekpunt gemaakt voor ‘nieuwe’ muziek. Henderson heeft de muzikanten met klem verzocht om de nummers anders te spelen. Als getalenteerde muzikanten, die hun eigen taal spreken met hun instrumenten, bezig gaan met deze muziek, worden de standaards vanzelf tot leven gewekt. Omdat de opnamen lekker liepen kon vaak volstaan worden met de eerste take. Henderson creëert met zijn trompet en flugelhoorn een genuanceerd geluid, met diepe contrasten van donker naar licht. Te vaak genegeerd of vergeten door het publiek, is Eddie Henderson een trompettist die het waard is om gehoord te worden, zoals ook So What aantoont: een album dat meer is dan slechts ‘simpele’ herhaling. (RM)