De carrière van countryzangeres Loretta Lynn begon in de jaren zestig. Haar eerste single verscheen in 1960 (I'm A Honky Tonk Girl), waarna twee decennia van grote successen volgden. In totaal bracht de 'coal miner's daughter', die al op haar dertiende trouwde, rond de zeventig albums uit, maar in de jaren negentig trok ze zich terug uit de muziek om voor haar man te zorgen, die in 1996 overleed. Een comeback in 2000 kreeg weinig aandacht, maar met Van Lear Rose staat Lynn weer volop in de belangstelling. Reden: haar samenwerking met Jack White van het garagerock/bluesduo The White Stripes , die het album produceerde. Op het eerste gezicht een ongewone combinatie, maar de minimalistische muzikale visie van fan White gaat bijzonder goed samen met Lynns onafhankelijkheidsdrang. White kiest voor een elementaire aanpak en ontdoet de zeventigjarige Lynn van iedere mogelijke Nashville-opsmuk, én hij kreeg haar zover alle liedjes zelf te schrijven. Whites garagerockachtergrond klinkt door in de steviger rockende nummers als Have Mercy, maar er is ook plaats voor traditioneler klinkende tracks als High On A Mountain Top. Van Lear Rose bewijst maar eens dat met de wil om goede muziek te maken een legende als Loretta Lynn nog steeds een klassiek album kan maken. En met dank aan Jack White natuurlijk. (IV)