Amper anderhalf jaar na het geslaagde akoestische album The Beginning (2001) komt de ‘koning van de swamprock’ met een album, waarop een meer vertrouwd bandgeluid valt te horen. Tony Joe White heeft zich als geen ander opgeworpen als de vertegenwoordiger van de zompige bluesvariant, die in het door moerassen vergeven gebied rond Louisiana is ontstaan. De luie ritmes en het bluesy gitaarspel hebben een zekere verwantschap met die andere beroemde ‘swampers’ Creedence Clearwater Revival en singer/songwriter J.J. Cale maar het is de omfloerste zang van White die de muziek uniek maakt. Op zijn dertigste album Snakey staan opnieuw tien liedjes die klinken alsof ze al minstens honderd jaar bestaan maar die in al hun eenvoud alleen maar geschreven kunnen zijn door één man: Tony Joe White. (MS)