Hij was, naar eigen zeggen, 'katholisch bis in die Fingerspitzen', maar liet zich voor een groot deel van zijn oeuvre inspireren door het Lutherse koraal. Hij at en dronk bij tijd en wijle onverantwoord veel, maar was tegelijkertijd een sensitief orkestdirigent en pianist. Ondanks dit delicate muzikale gevoel schreef hij de meest woeste orgelmuziek die men zich maar voor kan stellen. Max Reger was, al met al, een man van tegenstellingen; tegenstellingen die hun weg vonden woeste en bijna expressionistische harmonieën. In zijn latere muziek werd hij milder, zoals in de bekende Mozart-variaties en in het prachtige Klarinetkwintet. Met het laatstgenoemde werk volgde Reger in de voetsporen van Mozart en Brahms, wier beide klarinetkwintetten eveneens van een melancholiek 'herfstgevoel' getuigden. Regers Kwintet werd in 1916, zes maanden voordat de componist overleed, in première gebracht door klarinettist Philipp Dreisbach en het kwartet van Carl Wending. De onderhavige uitvoeringen van Regers Kwartetten en het kwintet betreft de eerste integrale opname van het Drolc Quartet. In de opname van het Klarinetkwintet werkt het Drolc Quartet samen met Karl Leister, de eerste klarinettist van de Berliner Philharmoniker. (HJ)