In het oeuvre van Franck is de schaduw van Beethoven overal aanwezig. Beethovens techniek van thematische doorwerking werd door Franck voortdurend bestudeerd en op geheel eigen wijze verwerkt in zijn muziek. Ondanks deze onmiskenbare Beethoven-verering hield Franck zich verre van de genres waarin Beethoven vooral had gewerkt, zoals de symfonie, het strijkkwartet en de pianosonate. Pianosonates heeft Franck nooit geschreven, terwijl hij het bij één enkele symfonie liet die hij enige jaren voor zijn dood componeerde. Pas enkele maanden voor zijn overlijden voltooide Franck zijn enige Strijkkwartet, dat ook weer duidelijk aan Beethoven schatplichtig is. Deze invloed is niet alleen uitgegaan van Beethovens kwartetten, maar ook van onder meer de Negende symfonie, getuige het 'herinneringsdeel' waarmee de finale van Francks kwartet opent. In zijn vrije verwerking van Beethovens voorbeeld volgt Franck niet alleen Beethovens model na, maar steekt hij er, door de originaliteit van zijn muziek, in zekere zin ook voorbij - Franck heeft zich in ieder geval niet, zoals zoveel van zijn tijdgenoten, met het oog op Beethovens reputatie rechtsomkeert gemaakt. (JvG)