Adam Green vergaarde in kleine kring enige bekendheid als helft van het maffe folkduo The Moldy Peaches. De meligheid van dat in konijnenpakken uitgedoste New-Yorkse tweetal wil de genietbaarheid van de liedjes nogal eens in de weg staan. Deze soloplaat van Green (zijn tweede) komt dan ook als een prettige verrassing. Zijn teksten zijn opnieuw behoorlijk absurdistisch en/of ironisch maar in zijn voordracht blijft de prachtig zingende Green overal oprecht. De smaakvol sentimentele strijkersarrangementen doen de rest. De open brief aan tienerster Jessica Simpson (weer zo’n bizar tekstidee) is het absolute prijsnummer van een cd, waar het ene juweeltje de andere opvolgt. ‘Does humor belong in music?’, vroeg Frank Zappa zich ooit af. Met Adam Green als bewijs kunnen we volmondig antwoorden: ja! (MS)