De opera Blauwbaards Kasteel van Bartok uit 1911 wordt vaak in één adem genoemd met Erwartung van Schönberg: de verhalen van beide opera's zijn zeer statisch en de uitwerking op de luisteraar is angstaanjagend claustrofobisch. Bartoks opera is gesitueerd in een hal met zeven deuren. Nadat een spreker de toeschouwer uitgenodigd heeft om de wereld van de verbeelding in te gaan, betreedt Blauwbaard met zijn bruid Judith de op het toneel gesitueerde hal met zeven deuren. Op aandringen van de al te nieuwsgierige Judith opent Blauwbaard met tegenzin de eerste deur, waarna de martelkamer van het kasteel zichtbaar wordt. Ook de andere deuren worden één voor één geopend, waarna respectievelijk de wapenkamer, de schatkamer, de tuin en Blauwbaards koninkrijk worden onthuld. Blauwbaard waarschuwt niet de zesde kamer te openen. Zijn bruid kan de verleiding echter niet weerstaan, zodat tot overmaat van ramp ook deze deur open gaat. Achter de deur openbaart zich een meer van tranen. De herkomst van deze tranen wordt pas duidelijk wanneer de zevende en laatste deur open gaat. Hier bevinden zich de drie bruiden uit Blauwbaards verleden: die van de morgen, de middag en de avond. Vervolgens wordt de apathische Judith gekroond als de bruid van de nacht. (HJ)