Componiste en zangeres Anastácia Azevedo groeide op in een badplaatsje in het Noordoosten van Brazilië. In 1990 verruilde ze echter het tropische klimaat voor het koude weer van Berlijn. In de Duitse hoofdstad zette ze haar zangstudie voort en richtte ze samen met een vriend en haar levenspartner Zé Eugênio een Braziliaans cultuurcentrum op, waar ze zelf regelmatig optrad. Bestond haar repertoire eerst nog uit standaard MBP-materiaal, later schreef ze steeds meer haar eigen liederen. Met succes. Azevedo combineert de traditionele ritmes van Noordoost-Brazilië (zoals coco, forró en samba) met jazz en funk. Het is vrolijke muziek, hoewel ook het nostalgische gevoel van 'saudade', het heimwee naar het vaderland, hier en daar doorklinkt. De titel van dit album, Amanaiara, verwijst naar de enorme regenbuien zoals die in Azevedo's geboortestreek kunnen vallen: regen die - volgens een plaatselijk gezegde - kikkers doodt. (CP)