Wanneer een sferisch intro wordt doorklieft door een paar glasheldere en bluesy jankende gitaarnoten, dan kan dit alleen maar Pink Floyd -gitarist en zanger David Gilmour zijn met zijn machtige Stratocastergitaar. Een uniek geluid waardoor je wordt teruggenomen naar de warmbruine jaren 70, het decennium dat Pink Floyd zo domineerde met albums als The Dark Side Of The Moon (1973) en Wish You Were Here (1975). Op zijn tweede soloalbum doen een aantal prominente gasten mee als zangers David Crosby , Graham Nash en Robert Wyatt en toetsenisten Jools Holland , Georgie Fame en (Pink Floyd-collega) Richard Wright . Maar het is vooral Gilmour die excelleert met zijn eveneens uit duizenden herkenbare ingetogen stemgeluid en vloeiende gitaarspel. In tegenstelling tot op de latere Pink Floyd platen keert Gilmour op On An Island terug naar een organisch, sferisch en licht psychedelisch geluid, daarmee een nieuw hoogtepunt creërend in het Pink Floyd/Gilmour oeuvre. (MR)