België heeft in de negentiende eeuw een bescheiden aandeel gehad in het internationale vioolvirtuozendom. De bekendste namen zijn die van Vieuxtemps en Ysaye, maar zij werden voor­gegaan door Charles-Auguste de Bériot. Hij werd geboren in Leuven en maakte al op zijn negende zijn solistendebuut met een concert van Viotti. In 1821 trok hij naar Parijs om voor te spelen voor diezelfde Viotti. Deze adviseerde hem zoveel mogelijk naar andere virtuozen te luisteren, maar zijn eigen stijl niet op te geven. Bériot zal uiteindelijk vooral goed geluisterd hebben naar de internationaal vermaarde sopraan Marie Malibran, met wie hij later zou trouwen. Zijn voornaam­ste roem oogstte hij met de kwaliteit van zijn cantabile. Zoals toen nog vanzelfsprekend was, componeerde hij verschil­lende concerten die hij op zijn vele internationale tournée's kon voordragen. Daarvan worden er hier drie uitgevoerd door violiste Takako Nishizaki, begeleid door het RTBF Orkest Brussel, onder leiding van Alfred Walter. Wat opvalt is dat voor dergelijke virtuozenconcerten het eigenlijk wel meevalt met het gehalte aan violistisch vuurwerk; kennelijk achtte Bériot het belangrijk om de zangerige kwaliteit van zijn spel ook in zijn concerten te laten prevaleren, want in de lyrische passages lijkt hij als componist het meest op dreef. Het Vioolconcert nr.1 op.16 heeft de bijnaam 'militaire', hetgeen wordt vertaald in ruim gebruik van trompetten en pauken aan begin en einde van dit overigens zeer bescheiden werk, dat minder dan een kwartier duurt. De respectievelijk twee- en driedelige Vioolconcerten nrs.8 en 9 (op.99 en 104) zijn ook van zeer bescheiden omvang. Bériot was geen sterk componist, en het luisterplezier hangt dus sterk af van de kwaliteiten van de uitvoerenden. Die zijn in dit geval in orde, zonder bijzonder uit te blinken. Al met al wel een sympathieke cd van Naxos. (Een aardig detail: de violiste is de echtgenote van de oprichter van Naxos. Zij maakte in Azië furore met een door twee uit Shanghai afkomstige componisten geschreven 'Butterfly lovers concerto', waarmee zij zoveel verdiende, dat haar echtgenoot besloot het ook eens met een platenlabel te probe­ren.) (JvG)