Het heeft Stevie Wonder een kleine tien jaar gekost om A Time To Love op te nemen en hij is weer helemaal terug na de neerwaartse spiraal die zijn loopbaan aannam na Hotter Than July uit 1980. Als vanouds treft hij op weergaloze wijze het middelpunt van de ziel, zoals alleen hij dat kan. Eén en ander was al in het vooruitzicht gesteld met de funkhit So What The Fuss waar Prince en En Vogue maar wat graag aan mee wilden werken. Na het knallende begin van If Your Love Cannot Be Moved met gospelzangeres Kim Burrell gaat hij over op gevoeliger repertoire waar menig artiest in de val van de suikerzoetheid zou lopen. Maar niet Stevie Wonder, die nog niets aan oprechtheid heeft verloren. Langzaam werkt hij toe naar het bijna tien minuten durende slotnummer, zodat A Time To Love afsluit met een zinderende climax. (AD)