De Sinfonietta van Janácek is één van de mooiste en meest vreugdevolle stukken uit het klassieke repertoire: geen bekentenissen waarbij een componist de luisteraar lastig valt met zijn diepste zielenroerselen, maar direct toegankelijke muziek vol bevrijding en affirmatie. Janácek werd tot het vijfdelige werk geïnspireerd door de militaire fanfares, die hij in 1925 op een zonnige dag beluisterde op een bankje in een park. Aanvankelijk droeg de componist het werk op aan de strijdkrachten van het sinds 1918 onafhankelijke Tsjechië. Later liet hij de militaire verwijzing vallen, waardoor wij deze muziek kennen als de Sinfonietta. Het eerste deel is een fantastische evocatie van militaire signalen, waarop in de finale weer wordt teruggegrepen. Het derde deel schildert een klooster in Janáceks woonplaats Brno. Het vierde deel betreft de straten van Brno na de bevrijding, terwijl we met het laatste deel de triomf meebeleven in het stadhuis. De kwaliteit van van deze vroege stereo-opname (1959) met Charles Mackerras en het Pro Arte Orchestra is uitstekend. Mooi zijn ook de opera-ouvertures van ondermeer De Zaak Makropoulos, Katja Kabanova en Uit het Huis van de Doden. (HJ)