Laten we met een aantal cijfers beginnen: Beethovens eerste opus in dit genre, de op.18 (1798-1800), bevatte zes strijkkwartetten, wat in vroeger tijden een normaal aantal was voor een verzamelbundel (denk aan de zes meesterlijke kwartetten van Haydns op.76). Beethovens op.59, de onderhavige Razumovsky Kwartetten (1805-1806), betrof slechts drie kwartetten. De kwartetten die Beethoven nadien schreef zouden ieder hun eigen publicatienummer krijgen. En zo leidt deze opsomming tot de conclusie dat bij Beethoven kwantiteit plaats maakte voor kwaliteit. De Kwartetten van op.59 danken hun bijnaam aan de opdrachtgever, graaf Razumovsky. Deze Russische diplomaat maakte deel uit van een groep die de meeste kwartetten van Beethoven in première heeft gebracht. De Razumovsky Kwartetten zijn een goed voorbeeld van Beethovens 'middelste' periode, net als de Derde Symfonie en de Sonate Appassionata. De eerste twee Kwartetten op.59 bevat reminiscenties aan Russische volksmelodieën: een eerbetoon aan de opdrachtgever. (HJ)