Toen de Friese Nynke Laverman als tiener diep geroerd werd door de zang van de Portugese zangeres Dulce Pontes in de film Primal Fear, besefte ze dat ze fado wilde zingen. Maar wie zat op een Hollandse fadista te wachten? Dan maar naar de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Na haar afstuderen werkte de actrice bij het Friese theatergezelschap Tryater en werd veejay bij Omrop Fryslân. De overweldigend positieve reacties op haar vertolking van enkele fado's tijdens het Oerol Festival 2003 deed haar besluiten met fado door te gaan. Het album Cristina Branco Canta Slauerhoff (2000) bracht Laverman op het idee om gedichten van de Friese dichter Slauerhoff te vertalen naar het Fries en hiermee een theaterconcert te maken. Het programma Sielesâlt van Tryater leverde uitstekende kritieken op. Lavermans debuutalbum Sielesâlt bevat acht nummers uit dit theaterprogramma. Composities van Custódio Castelo - en een nummer van Waldemar Bastos - zijn opnieuw gearrangeerd voor de niet-traditionele bezetting: Nynke Laverman (zang), Herman Woltman (Portugese en Spaanse gitaar), Carel van Leeuwen (cello), Wytze van der Meer (contrabas) en Sytze Pruiksma (slagwerk). Met een prachtige kristalheldere stem zingt Laverman op natuurlijke en passievolle wijze de liederen over onbestemd verlangen. (SvdP)