Mathilde Santing is één van de beste niet-commerciële zangeressen van Nederland. Vooral in de jazz-scene is ze al decennialang een welgeziene musicus. Daarnaast flirt ze graag met het pop- en musicalgenre. Diverse Edisons en een Gouden Harp tonen dat de originele zangeres een begrip is bij een groot publiek. Liesbeth List bewonderde Santing ook, maar begreep niet waarom Santing nauwelijks in het Nederlands zong. "Mathildes stem leent zich uitstekend voor de Nederlandse taal", zei List. Gelukkig is nu voor het eerst een geheel Nederlandstalig album uitgekomen van Santing, een opname van haar theatertournee De Negen Levens. Een zevenkoppige semi-akoestische band begeleidde haar in deze cabareteske voorstelling van autobiografische aard. De cd bewijst dat List volkomen gelijk heeft. Liederen als Wat Is Mijn Hart, Laat Het Los en De Verzoening raken rechtstreeks het hart van de luisteraar door de intense en geconcentreerde wijze waarop Santing ze zingt. De poëzie in de teksten van onder anderen Frank Boeijen, Ischa Meijer en Theo Nijland vertolkt ze met alle nuances van haar gelooide stem. Na veel introverte en enkele ironische liedjes vormt Mannen - uit de musical De Drie Musketiers - een jolige uitsmijter. Een prachtig luisteralbum. (SvdP)