Zoals in veel Afrikaanse landen het voetbal de jongeren van de straat houdt, zo biedt in Venezuela de muziek een tegenwicht aan armoede en misdaad. Op een bevolking van slechts 22 miljoen mensen zijn er maar liefst 125 (!) jeugdorkesten, 57 kinderorkesten en 30 orkesten voor volwassenen. Grootheden als Claudio Abbado en Simon Rattle hebben zich al lovend uitgelaten over wat er zich hier op klassiek gebied afspeelt. Belangrijker nog is het alternatief dat deze orkesten weet te bieden aan straatjongeren die anders in de misdaad verzeild waren geraakt, of zich al in de misdaad hebben begeven. Zo maakt het booklet melding van Lennar Acosta, die nu leraar aan het Simón Bolivar Conservatorium is, maar die in het verleden diverse malen gearresteerd is voor gewapende overvallen en drugscriminaliteit. Voor al dat jeugdwerk zou DGG nooit interesse hebben opgebracht wanneer er ook in muzikaal opzicht niet iets bijzonders aan de hand was. Maar geloof het of niet: wat debutant Gustavo Dudamel en zijn jeugdorkest hier met Beethoven voor elkaar krijgt, doet absoluut niet onder voor wat topdirigenten elders presteren. Deze jonge musici spelen de Vijfde van Beethoven met zoveel Iberische waardigheid dat het lijkt alsof iedere noot, snel of langzaam, geplaveid is. 'Beethoven is een symbool voor ons', aldus Gustavo Dudamel, 'de Zevende is louter vreugde, de Vijfde eindigt met hoop. Deze muzikale energie is geweldig voor jonge musici... het wordt voor hen iets verbazingwekkends omdat allen deze hoop delen.' (HJ)