In het oeuvre van Dmitri Shostakovich (1906-1975) geldt de monumentale Symfonie nr.4 als een van zijn meest opmerkelijke werken, in ieder geval afgemeten naar de lotgevallen ervan. Het werk was voltooid in 1936 en zou dat jaar in première gaan, maar onder druk van de communistische machthebbers trok Shostakovich het stuk terug. De verlate première vond uiteindelijk pas in 1961 plaats. Dit stuk is een van de meest imposante getuigenissen van Shostakovich' muziek van voor het keerpunt 1936, toen hij beschuldigd werd van het schrijven van dissonante en onzedelijke muziek. Geïnspireerd door Mahlers voorbeeld is dit driedelige werk van forse dimensies, zowel in omvang als orkestapparaat. De stijl is bijtend, dissonant en veel feller dan van de veel bekendere latere symfonieën. Shostakovich was kennelijk zelf wel tevreden over het resultaat, want toen het werk in 1961 eindelijk gespeeld mocht worden gebeurde dat zonder enige aanpassing of wijziging. Opmerkelijk aan deze uitvoering is vooral dat hier tevens een fragment van een tot nu toe onbekend, helaas onvoltooid deel van deze symfonie wordt gespeeld. (JvG)