De immer wollen mutsen dragende singer-songwriter Damon Gough, oftewel Badly Drawn Boy, veroverde vele harten met zijn debuut-cd The Hour Of Bewilderbeast (2000) en de soundtrack voor de film About A Boy (2002). Zijn derde album Have You Fed The Fish? (2002) kreeg daarentegen wat minder waardering en lijkt wel haast te zijn vergeten. Iets wat waarschijnlijk ook Gough zelf beseft, waardoor de titeltrack van One Plus One Is One aanvangt met een veelbetekenend 'Back to being who I was before'. Dit 'before' is een lo-fi huiskamer geluid, met charmant knullige liedjes waarin 'muziekschoolinstrumenten' als de blokfluit en het klokkenspel voorrang krijgen boven rockgitaren. Het is een geluid waarbij Gough zich overduidelijk op zijn gemak voelt en hoorbaar op zijn plaats is. One Plus One Is One staat dan ook vol met mooie intieme liedjes, vaak rijk gearrangeerd en orkestraal, maar soms net zo goed klein en simpel. Eén van de hoogtepunten is Year Of The Rat met zang van een kinderkoor, iets wat bij anderen vaak misgaat en irritatie oproept. Dat dit hier niet gebeurt zegt iets over Badly Drawn Boys kwaliteiten, die op One Plus One Is One volop aanwezig zijn. (IV)