Dvoráks bijdrage aan het genre van het pianotrio is niet zo omvangrijk als die aan het strijkkwartet of de symfonie, maar de vier trio's die hij naliet geven niettemin een mooi beeld van diens ontwikkeling. Van de beide vroegst bewaarde Trio's uit 1875-76 klinkt het eerste, het Trio in Bes op.21, het meest folkloristisch. Dvoráks Derde Pianotrio op.65 ontstond zo'n zeven jaar na het Tweede Trio op.26. In de tussenliggende jaren leed Dvorák onder tegenvallende resultaten als operacomponist en treurde hij om de dood van zijn moeder; het waren tevens de jaren waarin hij vriendschap sloot met zijn beschermer Brahms. Al deze ervaringen lijken weerspiegeld te worden in het Derde Trio, dat gekenmerkt wordt door grootschalige ambities (wat de invloed van Brahms suggereert) en een dramatische expressie. Dvoráks Vierde Pianotrio op.90, bijgenaamd Dumky, behoort tot diens populairste werken, naast de Negende Symfonie, het Amerikaanse Kwartet en het Celloconcert. De klassieke opbouw heeft hier plaats gemaakt voor een zestal dumky (enkelvoud: dumka). (HJ)