Op de hoes van Amassakoul balanceert een kameel op de hals van een elektrische gitaar. Tinariwen had geen beter beeld kunnen kiezen. De elektrische gitaar staat voor de muziek van de groep terwijl je de kameel als symbool van Tinariwen’s teksten kan zien. De zeven leden van Tinariwen zijn Tuareg, het Saharavolk dat altijd met de kameel onderweg was. De teksten van de groep bezingen het leven in de woestijn. Van het ontsteken van een kampvuur tot de vermoeidheid na het maken van een lange reis. Tinariwen wordt door hun platenmaatschappij neergezet als een rebelse bluesband. Het lijkt niet helemaal terecht, want in plaats van branie of bluf klinkt er veel vaker berusting door in de muziek van Tinariwen. Dit album klinkt kaal en meditatief maar ook gedurfd. Met Amassakoul (‘de reiziger’) forceerde Tinariwen een kleine doorbraak. De titel bleek met gevoel gekozen, want de jaren na de release van dit album was de groep vooral op reis om overal op de wereld optredens te geven. (PdK)