Koud een jaar na haar doorbraak met album Happy (2002) is zangeres Sita Vermeulen, die haar carrière begon in het televisieprogramma Starmaker, links en rechts ingehaald door de eerste Idols-sterren. Sita ziet zich met haar tweede album Come With Me voor de moeilijke taak om zichzelf weer op de kaart te zetten. Daarvoor is grotendeels dezelfde strategie gevolgd als op haar in commercieel opzicht geslaagde debuut, waarmee ze zelfs hitsucces in Frankrijk bewerkstelligde. Naast de vertrouwde Zweedse producer Doug Carr werkte ze ditmaal samen met Nederlandse krachten als Reyn Ouwehand en Tony Cornelissen (ex-Kane). Sita's heldere stem gedijt het best in poprock: stevige, melodieuze liedjes zonder veel poespas die vrij recht worden gezongen. Sita kent haar beperkingen, waardoor we als luisteraar verstoken blijven van misplaatste vocale kunstjes en uithalen. Maar door steeds binnen de lijntjes te kleuren lukt het haar ook niet om de luisteraar werkelijk te raken. Ergens blijf je het idee houden dat Sita meer in zich heeft maar op Come With Me komt dat er (nog) niet uit. (MS)