Het kon natuurlijk niet uitblijven. Met Gem dient eindelijk het Nederlandse antwoord op The Strokes zich aan. Na enkele overtuigende optredens werd Gem in de pers al snel uitgeroepen tot 'het beste wat Nederlandse popmuziek sinds jaren is overkomen'. Een bescheiden hype was het gevolg. Het debuutalbum Tell Me What's New moet alle heisa rechtvaardigen. Gem weet inderdaad een opwindend rockgeluid neer te zetten. De vergelijking met The Strokes is echter niet te vermijden. Hoewel de band harder rockt dan hun Amerikaanse voorbeelden is de gelijkenis van zanger Maurits Westrik met Julian Casablancas wel erg groot. Kopieerdrift is een veelgehoord verwijt aan Nederlandse bands maar zelden zo van toepassing als nu. Elf nummers raast de band zonder een enkel rustpunt door. Hoewel Gem aan eigenheid nog het een en ander te winnen heeft, is het deze compromisloze punkmentaliteit die de balans uiteindelijk naar de goede kant laat doorslaan. Eén ding is zeker, met Gem heeft Nederland er een opwindende rockband bij. (MS)