Was Cewbeagappic naast de moeilijkst uitspreekbare cd titel ooit, een cd die bol stond van de contrasten, op de opvolger Closer doet Beady Belle het een stuk rustiger aan. Geheel volgens de titel probeert de greoep rond zangeres Beate Lech een intiemere band met de luisteraar op te bouwen door zich te richten op een repertoire van ballades, waarin het avontuur van Cewbeagappic ver te zoeken is. Het doel van deze actie is waarschijnlijk het behalen van hogere verkoopcijfers, want vergeleken met haar voorganger klinkt Closer een stuk eenvoudiger. Beate's uitmuntende begeleiding (met bassist Marius Reksjo en het Noorse toetsenwonder Bugge Wesseltoft) klinkt ouderwets broeierig en levert genoeg onderhuidse spanning op om het eind van de cd te halen. Dit neemt niet weg dat Beady Belle met Closer de weg van de minste weerstand in is geslagen en dit terwijl de cd die nog geen drie kwartier duurt voldoende ruimte biedt waarin ze een stuk dieper hadden kunnen gaan. Closer is een gemiste kans. (AD)