De vruchtbare relatie van Jirí Kylián met het Nederlands Dans Theater dateert al van begin jaren 1970. De choreografieën van de Tsjech hebben zich de afgelopen decennia behoorlijk ontwikkeld: van de lyrische romantiek van bijvoorbeeld Verklärte Nacht naar een bijna metafysische abstractie. De suite Black & White (1995-1997) bestaat uit zes balletten zonder plot die Kylián oorspronkelijk los van elkaar gemaakt had: Six Dances (1986), No More Play (1988), Falling Angels (1989), Sarabande (1990), Sweet Dreams (1990) en Petite Mort (1991). De muziek kan niet meer verschillen: Reich, Webern, Mozart en een elektronisch bewerkte Bach. Kylián staat bekend om de eenheid die hij weet te creëren tussen muziek en dans. Het karakter van de balletten varieert dan ook: van de kluchtige humor in Six Dances en het sombere existentialisme in No More Play tot de sensuele erotiek van Petite Mort. Dat de balletten toch een eenheid vormen, is te danken aan Kyliáns allesoverheersende, fascinerende stijl, het schitterende lichtwerk van Joop Caboort (op een verder leeg podium) en het terugkerende, originele gebruik van rococokostuums. (CP)