De Amerikaan John Hiatt wordt alom gerespecteerd als één van de allerbeste songschrijvers van zijn generatie. Zijn nummers werden opgenomen door grootheden als Eric Clapton , B.B. King , Joe Cocker , Bob Dylan , Willie Nelson , Bonnie Raitt en The Everly Brothers . Ook als soloartiest is Hiatt de afgelopen twintig jaar redelijk succesvol geweest. Tot zijn sterkste albums behoren Riding With The King (1983), Bring The Family (1987), Slow Turning (1988) en Crossing Muddy Waters (2000). Helaas werden deze meesterwerkjes vaak afgewisseld met tegenvallende albums, zoals The Tiki Bar Is Open uit 2001. Gelukkig voor de vele trouwe fans is de opvolger Beneath This Gruff Exterior een ijzersterke revanche. Net als Bring The Family werd ook deze cd in zeer korte tijd (acht dagen!) live in de studio opgenomen. Het grootste verschil met de voorgaande albums schuilt in het feit dat Hiatts liedjes dit keer echt op het lijf van zijn begeleidingsband The Goners zijn geschreven. Zo horen we een aantal stevige, lekker ongecompliceerde (blues-)stampers, waarin slide-gitarist Sonny Landreth alle ruimte krijgt om uit te blinken. Luister maar eens naar het ontroerende Missing Pieces, het humoristische How Bad’s The Coffee of het aanstekelijk My Baby Blue, waarmee Hiatt zelfs weer eens een potentiële hit in handen heeft. Conclusie: met Beneath This Gruff Exterior heeft het fenomeen John Hiatt voor de zoveelste keer in zijn carrière een klassieker gemaakt. Prachtplaat! (MvP)