Toto is zo'n band die wordt verguisd door de critici, maar op handen gedragen door de fans. Verguisd omdat verondersteld wordt dat een clubje duurbetaalde studiomuzikanten niets te zeggen kan hebben. Geliefd omdat de mannen uit Los Angeles als één van de weinigen popmelodieën weten te koppelen aan stevige en technisch hoogstaande rock. De hoogtijdagen van Toto lagen aan het begin van de jaren tachtig als nummers als Hold The Line, Africa en Rosanna grote hits worden. Maar door een aantal zwalkende albums met elkaar snel afwisselende frontzangers, en de dood van drummer Jeff Porcaro, taande de populariteit. In 1999 keerde zanger van het eerste uur Bobby Kimball terug na een afwezigheid van vijftien jaar. De platen die volgen kennen weer het vertrouwde geluid van de bekende hits. Ook op Falling In Between zitten virtuositeit en pakkende melodieën elkaar nergens in de weg. Na de plichtmatige coverplaat Through The Looking Glass (2002) klinkt Toto eindelijk weer eens ouderwets geïnspireerd. (MS)