In 1964 was de creativiteit van John Coltrane op zijn hoogtepunt. Zijn nummers werden steeds langer met zeer uitgebreide stukken improvisatie. Helaas was niet iedereen het hiermee eens. De meeste clubeigenaars prefereerden een repertoire dat uit korte, entertainende composities bestond, zodat hun clientèle hun bestellingen snel tussen de nummers door konden plaatsen. The Half Note in New York was een van de weinige jazzclubs die een hart had voor muzikanten. Oprichter Mike Canterino was een muziekliefhebber in hart en nieren die vond dat muzikanten de kans moesten krijgen om te doen wat ze wilden. Zo komt het dat op de dubbel-cd One Down, One Up slechts vier, tot voor kort verloren gegane nummers te vinden zijn, te weten: Afro Blue, Song Of Praise, My Favorite Things en de titelsong. Allen in versies variërend van dertien tot zevenentwintig minuten die gelukkig voor het nageslacht bewaard zijn gebleven. (AD)