Lulendo ontvluchtte in 1982 zijn geboorteland Angola en vestigde zich in Parijs. Daarmee werd de multiculturele wereldstad een muzikaal talent rijker, want de uit een muzikale familie stammende jongeman wist alles van zowel de stedelijke muziek uit de hoofdstad Luanda als van de traditionele muziek via lessen van zijn grootvader. Door als kind al te zingen in kerkkoren en later in het achtergrondkoor van Papa Wemba, ontwikkelde Lulendo een heldere zingende lichtgetinte tenorstem, een zuivere intonatie en een rijke meerstemmige beeldentaal. Via zijn opa leerde hij zich te specialiseren in het bespelen van de likembé, een kleine duimpiano gemaakt van een halve kalebas en platte ijzeren staafjes. Vier jaren na zijn debuutalbum A Qui Profite Le Crime (2001) kwam het tweede album Angola (2005) uit. Een album vol diverse muziek met verfijnde meerstemmigheid en vlotte opzwepende ritmes waarin Kongolese rumba, funk en een beetje Mandingo afrobeat te horen is. Uitstekende gastmusici als violist Didier Lockwood, klarinettist John Helliwell, pedal steel gitarist Claude Samard en fluitist Magic Malik verrijken Lulendo's poëtische zang over onderwerpen als heimwee naar het geboorteland, gedwongen huwelijk, familiedruk en een ode aan alle moeders. (SvdP)