Anti-Italiaanse gevoelens waren in het Frankrijk na de Fronde (een opstand tegen de macht van de Italiaanse kardinaal Mazarin) gemeengoed. Componisten als André Campra en François Couperin die in hun muziek Italiaanse elementen toelieten, moesten rekening houden met zware kritiek. Beide componisten konden hun interesse voor Italiaanse muziek echter uitleven in hun 'petits motets'. Juist in dit sobere, meditatieve, religieuze genre lijken de componisten uitgeprobeerd te hebben hoe ver ze konden gaan. De Italiaanse invloeden zijn namelijk duidelijk hoorbaar, bijvoorbeeld de afwisseling van recitatief en aria en de regelmatig virtuoze zangstijl. Puur opera? Nee, niet in deze prachtige uitvoering van William Christie en Les Arts Florissants. Daarvoor is de benadering te integer. De tenor Paul Agnew beschikt over een prachtige, heldere haut-contre stem en een uitstekende techniek. Hij zingt de muziek zonder fratsen en het is juist deze eenvoud die zijn interpretatie zo mooi maakt: sereen en harmonieus. Een uitvoering die zeker gehoord mag worden in de kerk. (CP)